Osobiście wielokrotnie doświadczyłem tego, jak bardzo taniec wpływa na samopoczucie i zdrowie człowieka. Są na ten temat solidne prace naukowe, do których linki podaję na końcu posta.
Zazwyczaj mój ból głowy ma charakter migrenowy. Pamiętam turniej tańca w Głogowie i własne przerażenie, jak mam ten turniej zatańczyć z takim bólem głowy…?! Ten masakryczny ból połączony jednak z adrenaliną spowodował, że w trakcie tańca nie miałem świadomości samego bólu, a po zakończonej rundzie ból zniknął.
Podobnie prowadząc kiedyś autorski projekt „Czujnia” bazujący na zajęciach z elementami terapii ruchem, jedna z uczestniczek podzieliła się, że przyszła na zajęcia z bólem (niestety nie pamiętam, czy był to ból nogi, czy biodra), po zakończonych zajęciach stwierdziła, że nie ma śladu po bólu, co nie ukrywam nawet dla mnie było dość zaskakujące 🙂
O ile sam zmagam się czasem z pewną blokadą, aby trochę się poruszać, zwłaszcza gdy ma się gorszy dzień (tak, szewc często bez butów chodzi 😉 , gdy uda się mi się „przytulić” tę blokadę i zrobić pierwszy krok (co najpierw wymaga pewnej decyzji, a dopiero później fizycznego ruchu), zaaaawsze wychodzi to na korzyść.
Wszystkie materiały naukowe dowodzą, że taniec ze względu na aktywność fizyczną jest niewątpliwie sprzyjającym naszemu zdrowiu, dodatkowo jest to wyzwalacz dopaminy, czyli hormonu szczęścia. Mamy tu równoległe działanie na różnych przestrzeniach – nie tylko kwestia fizyczności, ale ze względu na bodźce słuchowe, czyli muzykę dochodzi do działania na poziomie psychoemocjonalnym, a ten z kolei ma wpływ na działanie narządów i związki chemiczne organizmu.
Odnoszę wrażenie, że mówię o banałach, aczkolwiek ten aspekt w obecnych dniach może być dla niektórych szczególnie istotny 🙂
Prace naukowe:
http://www.jchc.eu/numery/2014_1/201412.pdf
http://yadda.icm.edu.pl/baztech/element/bwmeta1.element.baztech-6463fa5c-45ac-43df-b8dc-cec02eafdca2
Tango… To właśnie ono.
Wchodzę na pustą salę. Przygaszone, delikatne, ledwo widoczne światło.
